วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ไวรัสคอมพิวเตอร์

ไวรัสคอมพิวเตอร์
ไวรัสคอมพิวเตอร์ (computer virus) หรือเรียกสั่นๆว่าไวรัส คือ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่บุกรุกเข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ใช่ ส่วนมากมักจะพัฒนาขึ้นเพื่อสร้างความเสียหายให้กับระบบของเครื่องคอมพิวเตอร์นั้นๆซึ่งแบ่งออกเป็น6ประเภท ดังนี้
1.ไวรัสพาราสิต (parasitic  virus) ไวรัสประเภทนี้จะเริ่มทำงานและจำลองตัวเองเมื่อมีการเรียกใช้งานไฟล์ที่ติดไวรัสคอมพิวเตอร์ส่วนมากเป็นประเภทนี้
2.ไวรัสบูตเซกเตอร์ (boot sector  virus) ไวรัสประเภทนี้จะฝังตัวอยู่ในบูตเซกเตอร์แทนที่คำสั้งที่ใช่ในการเริ่มต้นการทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์ เมื่อเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ขึ้นใช้งาน ไวรัสประเภทนี้จะโหลดตัวเองเขาไปที่หน่อยความจำก่อตนที่จะโหลดระบบปฏิบัติการ หลังจากนั้นจะเป็นสำเนาตัวเองไปฝังอยู่กับไฟล์อื่นๆด้วย
3.ไวรัสสเตลท์ (stealth virus) ไวรัสประเภทนี้เป็นไวรัสที่มีความสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองให้อยู่ในรูปแบบที่โปรแกรมป้องกันไวรัสต่างๆตรวจไม่พบ และเมื่อไปติดกับโปรแกรมได้แล้ววจะทำให้โปรแกรมนั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
4.ไวรัสโพลีมอร์ฟิก (polymorphic  virus) ไวรัสประเภทนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกครั้งที่ติดต่อไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์  ซึ่งจะส่งผลให้ไวรัสประเภทนี้ตรวจพบได้ยาก
5.ไวรัสแมโคร (macro  virus) ไวรัสประเภทนี้จะมีผลกลับ  Macro  Application (มักจะพบในโปรแกรมประเภท Word  Processors) เมื่อผู้ใช้เรียกใช้ไฟล์ที่มีไวรัสติดมาด้วย จะทำให้ไวรัสไปฝังตัวในหน่วยความจำจนเต็มซึ่งจะทำให้การทำงานของคอมพิวเตอร์ช้าลง และอาจส่งผลเสียกับข้อมูลที่เก็บอยู่ในคอมพิวเตอร์ได้
6.หนอนอินเทอร์เน็ต (worms) เป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ชนิดหนึ่งที่สามารถติดต่อทางอินเทอร์เน็ตได้สามารถ แพร่กระจายได้อย่างรวดเร็ว  โดยไวรัสชนิดนี้จะคัลลอกตัวเองซ้ำแล้วใช้ระบบอินเทอร์เน็ตเป็นสื่อในการแพร่กระจายซึ่งโดยทั่วไปจะมากับอีเมล  ตัวอย่างของหนอนอินเทอร์เน็ต  คือ  Adore  โดยจะทำการค้นหาเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีระบบปฏิบัติการ  Linux  หลังจกนั้นจะสร้างช่องทางในคอมพิวเตอร์เพื่อให้แฮกเกอร์(hacker)สามารถไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นได้
  ที่มา:เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร  ม.2


วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู้เพื่อแม่

เรื่อง สู่ เพื่อ แม่ 

รักประเสริฐอันล้ำเลิสของมารดา
จะหาไครมาเปรียบเทียนบก็ไม่เท่า
แม่เลี้ยงดูเป็นผู้ให้กำเนิดเรา 
ลูกขอก้มกราบแทบเท้าคุณแม่เอย

             กลอนบทนี้เป็นส่วนหนึ่งของพระคุณของแม่ที่มีให้เรา ซึ่งยังมีอีกมากมายที่บอกเท่าไหร่ก็
ไม่หมดและจะหาไครมาเปรียบเทียบก็ไม่เท่าแม่ของเราเองผู้ที่มีบุญคุณกับเรามากกก

             แม่เป็นคนที่มีพระคุณต่อเรามากตั้งแต่เรายังไม่เกิดแม่เป็นผู้ให้กำเนิดเราแม่ต้องลำบากอุ้มท้อง เรามา9เดือนจะนอนก็ลำบากจะนั้งก็ไม่ถนัดจะทำอะไรก้ไม่ถนัดลำบากปวดหลังเมื่อยเหนื่อยแค่ไหนแม่ก็ไม่เคยบ่นเลยและแถมแม่ยังเต็มใจที่จะทำเพื่อเรา ในวันที่เราต้องลืมตาออกมาดูโลกนั้นเป็นเวลาที่แม่เจ็บปวดรวดราวเพราะเขาต้องคลอดเราออกมาและแม่บางคนอาจจะต้องถึงตายเพราะคลอดลูกไม่ได้
พอแม่คลอดเราออกมาแม่ก็้องเจ็บเพราะแม่จะต้องให้นมเรากินในตอนเด็กแต่แม่ก็ยังไม่เคยบ่นเลยและแม่ยังต้องคอยเช็ดขี้เช็ดชี่เช็ดอ้วกให้เราอีกด้วยแระยังจะต้องหาข้าวให้เรากินในวัยเด็กทั้งอาบน้ำ แต่งตัว ป้อนข้าว แล้วค่อยดูแลเราในเวลาที่เราไม่สบายปวดหัวตัวร้อนเป็นไข้แม่ก็คอยอยู่ข้างเราค่อยเช็ดตัวให้คอยป้อนข้าวป้อนน้ำป้อนยาให้กับเราพอตอนที่เราเข้าโรงเรียนแม่ก็ต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างเช่นเคยกลับบ้านมาแม่ก็ต้องค่อยมาสอนกานบ้านอบรมเราสอนเราให้เป้นคนดีไม่เกเรไม่แกล้งคนอื่นตั้งใจเรยนเชื่อฟังคุณครู พอเราโตเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นแม่ก็จะไม่ค่อยเขามายุ่งกับเรามากนักแต่เขาก็จะค่อยดูแลเราอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆคอยไห้คำปรึกษาเราในเรื่องต่างๆๆสอนเราอบรมเราถึงแม้ว่ามันจะดูน่าลำคานไปหน่อยแต่ที่แม่ทำเพราะหวังดีกับเราและอยากให้เราเป็นคนดีและที่เขาดุเขาว่าก็เพราะอยากให้เราเป็นคนดีและมีอนาคตที่ดีและการทำดีเพื่อแม่เราไม่จำเป็นต้องทำในวันแม่เราควรทำกับทุกๆวันแระทำเป็นประจำเราควรตอบแทนความรักจากแม่กตัญญูกับแม่เป็นเด็กดีก่อนที่อะไรจะสายจนเกิดไป.

           แม่เป็นคนที่มีแต่ให้และเป็นคนที่มีพระคุณกับเรามากและเราควรทำดีและตอบแทนความรักจากแม่กตัญญูกับแม่เป็นเด็กดีของท่าน และไม่ควรเถียงแม่หรือทำให้แม่เสียใจในเรื่องต่างๆเพราะถ้าตอนนั้นไม่มีแม่เราก็ไม่สามารถเกิดมาจนถึงปัจจุบันนี้ได้เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่านก่อนที่จะสายจนเกินไปเราจะมาเรียกแม่เท่าไหร่บอกรักท่านเท่าไหร่เขาก็ไม่สามารถรับรู้ได้อีกแล้ว